Kiedy na pogotowie stomatologiczne?

k, kiedy ząb wypada z dziąsła razem z korzeniem. W takich sytuacjach jak najszybciej należy udać się na pogotowie stomatologiczne, gdzie specjaliści podejmą decyzję o dalszym działaniu. W przypadku złamania wiele zależy od stopnia

Kiedy na pogotowie stomatologiczne?

Uszkodzenie zęba

Wszelkiego rodzaju urazy twarzy niosą ze sobą ryzyko uszkodzenia zębów. Najczęściej ulegają one złamaniu, ale mogą również zostać wybite ? dzieje się tak, kiedy ząb wypada z dziąsła razem z korzeniem. W takich sytuacjach jak najszybciej należy udać się na pogotowie stomatologiczne, gdzie specjaliści podejmą decyzję o dalszym działaniu. W przypadku złamania wiele zależy od stopnia odsłonięcia miazgi zębowej, zaś w razie wybicia zęba kluczowe znaczenie ma czas oraz warunki, w jakich wybity ząb dotarł do dentysty. Najlepiej jest trzymać go pod językiem, umieścić w mleku albo roztworze soli fizjologicznej, co pozwoli uchronić go przed zanieczyszczeniami i znacznie zwiększa szanse na skuteczne umieszczenie go w dziąśle.


Nagłe kłopoty z zębami ? co robić?

Zdrowe zęby nie sprawiają żadnych problemów ? wyjątkiem jest sytuacja, kiedy w wyniku urazu stan ten się zmienia. Zdarza się też oczywiście, że ból pojawia się nagle. Co prawda bardzo często wynika to z odwlekania wizyty stomatologa, jednak niezależnie od przyczyny, ból zęba jest bardzo nieprzyjemny, a niekiedy doskwiera tak bardzo, że utrudnia normalne funkcjonowanie. Zarówno w przypadku uszkodzenia zęba, jak i pojawienia się dolegliwości bólowych, konieczna jest jak najszybsza wizyta u dentysty. Jeśli problem pojawia się nagle, należy skorzystać z pomocy pogotowia stomatologicznego, pracownicy którego zastosują doraźne środki zaradcze. Zwykle jednak nie rozwiązuje to problemu całkowicie i konieczne jest leczenie zębów w normalnym trybie.


O przyczynach powstawania próchnicy

Aby doszło do rozwoju próchnicy muszą jednocześnie zaistnieć cztery czynniki:

bakterie
cukry
podatność zębów
czas
Każdy z nich jest czynnikiem koniecznym, lecz niewystarczającym, do powstania próchnicy.

Bakterie
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, Enterococcus faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.

Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.

Cukry
Cukry są podstawą metabolizmu bakterii. Znajdują się w różnych pokarmach w różnych ilościach. Cukry występujące naturalnie w pokarmach mają niewielkie znaczenie dla rozwoju próchnicy. Większą rolę odgrywają rafinowane cukry sztucznie dodawane do pokarmów. Cukry różnią się swoim działaniem próchnicotwórczym. Najbardziej do jej rozwoju predysponują sacharoza, glukoza i fruktoza. Skrobia ma znikomy wpływ na rozwój próchnicy.

Substytuty cukru takie jak aspartam nie wywołują próchnicy.

Bakterie bytujące w płytce nazębnej reagują na zwiększone stężenie cukrów na trzy sposoby:

przyspieszeniem metabolizmu,
skróceniem szlaków metabolicznych ? metabolizm cukrów jest ograniczony tylko do glikolizy i wytworzenia kwasu mlekowego (co prowadzi do zakwaszenia płytki i demineralizacji twardych tkanek zęba),
polimeryzacją cukrów i ich zmagazynowaniem poza komórką (tak powstaje lepki, nierozpuszczalny polimer glukozy mutan, który stanowi główny element spajający płytkę nazębną).


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w#Przyczyny